Οι φοιτητές, συνεχίζοντας τον αγώνα τους ενάντια στην πολιτική που τσακίζει την προοπτική μιας ολόκληρης γενιάς και ενάντια στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση, το τελευταίο διάστημα έδωσαν σκληρές μάχες ενάντια στην αυταρχικοποίηση των οργάνων συνδιοίκησης των ιδρυμάτων, ενάντια σε αυταρχικές πρυτανικές αρχές (όπως το Φορτσάκη, το Μίτκα και τη Βενετσάνα), ενάντια στην εντατικοποίηση των ρυθμών σπουδών τους, υπερασπιζόμενοι το Ακαδημαϊκό Άσυλο και τα δικαιώματά τους για δημόσια και δωρεάν Φοιτητική Μέριμνα.
Πάνω σε αυτή τη βάση, ο βασικός άξονας των κινητοποιήσεων στον Βόλο αφορούσε τη δωρεάν σίτιση, στέγαση, μεταφορές, αλλά και των αγώνα ενάντια στις εργολαβίες γενικότερα, όπου εκεί πλαισιώνεται το χτύπημα στις κοινωνικές παροχές αλλά και γενικότερα στον δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα του πανεπιστημίου. Πιο συγκεκριμένα η ληστρική σύμβαση με την εταιρία του Χούτου, που λειτουργεί την λέσχη φαγητού, να ορίζει για φέτος το εισοδηματικό όριο για τις κάρτες σίτισης των φοιτητών στις 13.000 ευρώ, που σε συνδυασμό με την χείριστη ποιότητα του φαγητού που προσφέρεται (συχνά κρούσματα δηλητηριάσεων κ.α), έχει «καταντήσει» την σίτιση στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας σε προνόμιο αλλά και σε «κατάρα», για λίγους.
Οι μαζικές και συνεχιζόμενες καταλήψεις στην λέσχη σίτισης, μαζί με παραστάσεις διαμαρτυρίας στον πρύτανη και στην Σύγκλητο από τους Φοιτητικούς Συλλόγους, με αίτημα, εκτός των άλλων, την δωρεάν σίτιση για όλους, ανέδειξαν το ζήτημα και αποτέλεσαν μοχλό πίεσης προς τις πρυτανικές αρχές, ώστε να δημιουργηθεί οργανισμός λέσχης του ίδιου του ιδρύματος, με απευθείας σύναψη σύμβασης με τους εργαζόμενους της. Οι αντιδράσεις απ’ την πλευρά της εταιρίας ήταν αναμενόμενες, καθώς σταματούσε επανειλημμένα να προσφέρει φαγητό κατά την διάρκεια της κατάληψης της λέσχης. Οι φοιτητές ήταν εκεί όμως μαζικά και ανυποχώρητα, απαιτώντας τα δίκαια τους, ενάντια στις απειλές και τις απαράδεχτες κινήσεις του επιχειρηματία, δεν έκαναν βήμα πίσω στα αιτήματά τους. Αποτέλεσμα της αντίδρασης της ίδιας της εταιρίας, που έβλεπε την κανονικότητα της κλεψιάς και της βλάβης της υγείας των σιτιζόμενων, ήταν οι καταγγελίες από τον προϊστάμενο και εργαζομένους της λέσχης προς 2 μέλη του ΦΣ Πολικών Μηχανικών, και αγωνιστών των ΕΑΑΚ.
Η Αριστερή Συσπείρωση στηρίζει τους 2 διωκόμενους συντρόφους, καταγγέλλει και καταδικάζει την εταιρία η οποία προσπαθεί να βγάλει κέρδος από την πείνα και τις βασικές ανάγκες διαβίωσης των φοιτητών. Αυτές οι κινήσεις εκφοβισμού της εταιρίας αποτελούν άλλη μία προσπάθεια τρομοκράτησης και καταστολής του κινήματος η οποία θα συντριβεί από τον ανυποχώρητο αγώνα των φοιτητών.