του Κώστα Παπαδάκη 

Και ξαφνικά παρήχθη η είδηση της ημέρας. «Εκπρόσωπος της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α., επικεφαλής των εξεγερμένων στην πλατεία Αγίου Ιωάννου της Αγίας Παρασκευής». Έτσι γράφουν τα μισά Μέσα. Τα άλλα μισά γράφουν «Η εκπρόσωπος της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. κρύβεται πίσω από τις κινητοποιήσεις».

Η κίτρινη προπαγάνδα δεν έχει ακόμα αποκτήσει ενιαία γραμμή αν τελικά η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. και το κατονομαζόμενο πρόσωπο ηγείται ή κρύβεται πίσω από τις κινητοποιήσεις των εξεγερμένων. Στην πραγματικότητα δεν συμβαίνει τίποτα από τα δύο.

Του Σπύρου Κοντομάρη

Κάθε μέρα και κάθε ώρα που περνάει χιλιάδες άνθρωποι σε όλη τη γη πέφτουν νεκροί από μια πρωτοφανώς μεταδοτική νόσο χωρίς γνωστό φάρμακο ή εμβόλιο. Όσο άγνωστη είναι η θεραπεία του Covid_19, άλλο τόσο γνωστή είναι η αιτία που τoν προκάλεσε. Είναι μια ακόμα νόσος που οφείλεται στην αχόρταγη καπιταλιστική εκμετάλλευση των φυσικών πόρων του πλανήτη, την αποψίλωση τεράστιων παρθένων εκτάσεων γης, την βίαιη κτηνοτροφική και αγροτική εκβιομηχάνιση με γενετικές μεταλλάξεις και βιοτεχνολογικά μέσα. Το κεφάλαιο δεν κάνει δεύτερες σκέψεις μπροστά στην επέκταση της κερδοφορίας του, δεν λογαριάζει τις συνέπειες για το κλίμα, το περιβάλλον, τη φυσική αλυσίδα, τους ωκεανούς, τις ανθρώπινες ζωές. Αντιμετωπίζει κυνικά την ανάδυση νέων τοξικότερων και μεταλλασσόμενων ιών, όπως ο covi_19, σαν αποδεκτό ρίσκο των δραστηριοτήτων του. Το κεφάλαιο έχει ανοίξει το κουτί της Πανδώρας και εάν δεν το εμποδίσουμε, τίποτα δεν μπορεί να αποκλείσει αλλεπάλληλες, ανεπανόρθωτες και μεγαλύτερες τραγωδίες στο μέλλον.

Επιμέλεια: Άννα - Μαρία Κατσιμένη

Είναι γεγονός πως η εξάπλωση του νέου ιού έχει δημιουργήσει μία ιδιαίτερη κατάσταση παγκοσμίως. Σε εγχώριο επίπεδο, η κυβέρνηση ΝΔ έχει επιλέξει να αντιμετωπίσει την κατάσταση αυτή όπως ασκεί τη διακυβέρνηση της χώρας ήδη από την αρχή της θητείας της: με άγρια επίθεση στον κόσμο της εργασίας, ενίσχυση της εργοδοσίας, υποστήριξη των συμφερόντων των ιδιωτικών μονάδων υγείας και υποβάθμιση των δημόσιων, όπου «άοπλοι» αφήνονται στην πρώτη γραμμή ιατροί, νοσηλευτές και διοικητικό προσωπικό, και φυσικά με ασφυκτική συρρίκνωση των ατομικών και συλλογικών δικαιωμάτων. Αστυνομικό κράτος και άκρατος οικονομικός νεοφιλελευθερισμός φαίνεται να συνιστά τη «μαγική συνταγή» όχι μόνο της υπάρχουσας κυβέρνησης αλλά του νεοφιλελεύθερου κράτους των τελευταίων χρόνων, το οποίο θα λέγαμε πως φαίνεται να έχει διαγράψει μονοκονδυλιά την παλιά αστική συνταγματική νομιμότητα, συστηματοποιώντας μια κατάσταση εξαίρεσης.