Η απόφαση του Δικαστηρίου της 7/10/20 για την καταδίκη της ΧΑ σαν εγκληματική οργάνωση όπως και οι σημερινές φυλακίσεις της ηγεσίας της, αποτελούν ηθική και πολιτική δικαίωση για τα θύματα, τις οικογένειες, την Πολιτική Αγωγή, τους χιλιάδες διαδηλωτές του αντιφασιστικού κινήματος και τον πολυετή αγώνα τους να οδηγήσουν σε δίκη μέσα σε ένα αστικό δικαστήριο, τα ίδια τα ενεργούμενα της αστικής τάξης, τους φασίστες. 

 Η σημερινή μέρα είναι μέρα νίκης και ελπίδας για το αντιφασιστικό κίνημα.

Σε όλη την τελευταία περίοδο από την δολοφονία του Παύλου Φύσσα ως σήμερα, η ταξική πάλη κατάφερε να διαπεράσει ακόμα και τα πιο σκληρά θεσμικά στεγανά του κρατικού μηχανισμού και να κλονίσει την πολυετή και συστηματική κρατική κάλυψη που απολάμβανε η ΧΑ από την Δικαιοσύνη, την ΚΥΠ και την Αστυνομία.
Οι ιστορικοί δεσμοί του ελληνικού αστικού κράτους με τους φασίστες συνεχίζουν να προστατεύουν ένα μεγάλο τμήμα του μηχανισμού και των εγκλημάτων της ΧΑ τα οποία δεν εντάχθηκαν στο κατηγορητήριο και στις καταδίκες. Οι δεσμοί κράτους-παρακράτους τοποθετούνται σήμερα σε ένα νέο πλαίσιο αντεργατικών στόχων ενάντια στην πληττόμενη πλειοψηφία.
Η άνοδος της αντιφασιστικής πάλης στο δρόμο, καθώς και το πλήθος των αποδεικτικών στοιχείων που έφερε στο φως η Πολιτική Αγωγή για τη σύνδεση της ΧΑ με το επίσημο κράτος και την επίσημη Δεξιά, αποτελούν μεγάλες κατακτήσεις για τη συνέχεια, αλλά τίποτα δεν έχει τελειώσει όσο το φασιστικό δηλητήριο παραμένει ενεργό και πολιτικά νομιμοποιημένο στο σώμα της ελληνικής κοινωνίας.
Η άνοδος του φασισμού που συνδέεται με την αμορφωσιά, τη φτώχια και την έλλειψη προοπτικής που επιβάλει ο καπιταλισμός στις λαϊκές μάζες - και ειδικά στην ιστορική φάση της προσπάθειας ξεπεράσματος της κρίσης του με βίαιο τρόπο - είναι η αιτία της ανοχής προς τη ΧΑ, αλλά και του πολλαπλασιασμού των βίαιων επιθέσεων μέσα σε χώρους εργασίας, στα σχολεία, στην οικογένεια, αλλά και για τις σχεδιασμένες δολοφονικές επιθέσεις φασιστικών συμμοριών ιδιαίτερα προς τους πρόσφυγες και το αντιφασιστικό κίνημα. Οι Παύλος Φύσσας, Σαχζάτ Λουκμάν, Πετρίτ Ζίφλε, Βαγγέλης Γιακουμάκης, Ελένη Τοπαλούδη, Ζακ Κωστόπουλος και πολλοί ακόμα, έπεσαν όλοι τους από χέρι φασιστών ανεξάρτητα από την οργανική σχέση ή την πολιτική ένταξη των δολοφόνων τους προς τη νεοναζιστική ΧΑ και την ακροδεξιά.
Το τέλος της δίκης της ΧΑ πρέπει να γίνει η αρχή για την ακόμα μεγαλύτερη κοινωνική συμμετοχή στον αντιφασιστικό αγώνα με ενότητα στο δρόμο όλων των μαχόμενων κομματιών, στα Σωματεία και στους Συλλόγους, με αλληλεγγύη ιδιαίτερα προς τους μαθητές, το πιο ελπιδοφόρο κομμάτι του αντιφασιστικού κινήματος Τους μαθητές που πολιτικοποιούνται σε άγριες συνθήκες καταστολής των αγώνων τους από μια ακροδεξιά πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, που παίζει στα ζάρια την εξάπλωση της πανδημίας στα σχολεία τους και αντιμετωπίζει μικρά παιδιά με εισαγγελείς, με τα ΜΑΤ και με την απειλή της αποβολής τους από την εκπαιδευτική διαδικασία, που καλεί γονείς και δασκάλους να φορέσουν την κουκούλα του χαφιέ.
Ο αγώνας συνεχίζεται ενάντια στην ελληνική αστική τάξη και τα φασιστικά της μαντρόσκυλα, ενάντια στην συμμετοχή της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ και τις δολοφονικές επεμβάσεις του, που γενούν εκατομμύρια προσφύγων, ενάντια στα κολαστήρια της Μόρια και του Καρατεπέ, ενάντια στις αντεργατικές πολιτικές του κεφαλαίου.

Αριστερή Συσπείρωση

22/10/2020