Ο Αύγουστος αποδεικνύεται ένας πολυάσχολος μήνας για τη Νέα Δημοκρατία και το προχώρημα της αντιδραστικής της ατζέντας, αφού μία σειρά αναδιαρθρωτικών νομοσχεδίων τίθενται σε διαβούλευση και οδεύουν προς ψήφιση στα μέσα του μήνα, όπως το νέο μεταναστευτικό νομοσχέδιο και το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο. Μέσα σ’ αυτά προστίθεται και το νέο αντιεκπαιδευτικό νομοσχέδιο που ψηφίστηκε την πρώτη ημέρα του Αυγούστου, όταν στη κυριολεξία τα πανεπιστήμια είχαν νεκρώσει από φοιτητές και εργαζομένους. Η δυναμική και μαχητική παρουσία των Φοιτητικών Συλλόγων στο Σύνταγμα την ημέρα της ψήφισης δείχνει ότι παρά τις fast – track διαδικασίες διαβούλευσης και ψήφισης από τη Νέα Δημοκρατία το φοιτητικό κίνημα δεν θα επιτρέψει την εφαρμογή του.

Το νέο νομοσχέδιο έρχεται να επιβάλει την εφαρμογή διατάξεων που διαχρονικά τα αστικά επιτελεία της χώρας επιθυμούν να εφαρμόσουν. Αφορά οδηγίες της Ε.Ε. που διαχρονικά οι αστικές κυβερνήσεις επιχειρούσαν να εφαρμόσουν αλλά πάντα έβρισκαν τοίχο μπροστά στις αντιδράσεις και τις κινητοποιήσεις των Φοιτητικών Συλλόγων. Νομοθετεί την άμεση διαγραφή χιλιάδων φοιτητών οι οποίοι έχουν ξεπεράσει τα ν+2 – ν+3 έτη σπουδών και δεν έχουν ολοκληρώσει το 75% των ECTS (πιστωτικές μονάδες) των σπουδών τους, όπως επίσης και την εφαρμογή νέων μέτρων πειθάρχησης και καταστολής των κινητοποιήσεων των Φοιτητικών Συλλόγων, με κάμερες, πειθαρχικές και ποινικές διώξεις και μόνιμη αστυνόμευση για να τρομοκρατήσει τους φοιτητές, να κάμψει τις αντιδράσεις και να εξασφαλίσει την εφαρμογή των πτυχών του νόμου.

Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο δεν ψηφίστηκε σε μία τυχαία χρονικά περίοδο. Έρχεται παράλληλα με τις ανακοινώσεις για τη λειτουργία των πρώτων ιδιωτικών πανεπιστημίων – παραρτημάτων ξένων πανεπιστημίων στη χώρα μας και τις πρώτες έξι αδειοδοτήσεις που δόθηκαν από την ΕΘΑΕΕ. Ιδιωτικές σχολές Νομικής, Ιατρικής και Ψυχολογίας φαίνεται ότι θα είναι αυτές που θα λειτουργήσουν πρώτα. Είναι φανερό ότι ήδη από νωρίς το καλοκαίρι η κυβέρνηση δείχνει τον δρόμο της εξόδου από τη δημόσια τριτοβάθμια εκπαίδευση σε χιλιάδες φοιτητές, οι οποίοι μαζί με τους χιλιάδες μαθητές που πετάει εκτός των δημοσίων πανεπιστημίων η Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής κάθε χρόνο, «προσφέρονται» στο ιδιωτικό κεφάλαιο ως την πρώτη πελατεία για τα νέα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Ταυτόχρονα, όσοι δεν αντέχουν να στηρίξουν οικονομικά τα δίδακτρα θα ωθηθούν στην ανειδίκευτη εργασία και σε χαμηλές – κακοπληρωμένες θέσεις στον κοινωνικό καταμερισμό εργασίας με σκοπό να δουλεύουν βάσει των νέων διατάξεων του εργασιακού νόμου, μαθαίνοντας από νεαρή ηλικία στο μοντέλο της εντατικής εργασίας και των χαμηλών απαιτήσεων. Η έμπρακτη εφαρμογή του νόμου από Σεπτέμβρη αποτελεί ένα ακόμα βήμα στη διάλυση της δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης, αφού μειώνεται ο κρατικός προϋπολογισμός για τη δημόσια εκπαίδευση, και αλλάζει η ροή προς την ενίσχυση της ιδιωτικής εκπαίδευσης, με το βάρος να πέφτει ακόμα παραπάνω στις λαϊκές οικογένειες που μοχθούν να σπουδάσουν τα παιδιά τους.

Τα επιχειρήματα και τα αφηγήματα της Νέας Δημοκρατίας καταρρίπτονται το ένα μετά το άλλο. Διότι σχεδόν μία πενταετία από την εφαρμογή της ΕΒΕ τα δημόσια πανεπιστήμια δεν αναβαθμίστηκαν αλλά αντίθετα κάθε χρόνο βρίσκονται όλο και πιο χαμηλά στη διεθνή κατάταξη, οι μέσοι όροι αποφοίτησης, το ύψος των οποίων οι κυβερνήσεις και τα ΜΜΕ απέδιδαν στους «τεμπέληδες και αδιάφορους φοιτητές», δεν έχουν μειωθεί και η χρηματοδότηση των πανεπιστημίων δεν έχει αυξηθεί ουσιαστικά. Αυτή η τάση υποβάθμισης βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με την αύξηση του μέσου όρου σπουδών ως αποτέλεσμα της αναγκαστικής εργασίας για τους φοιτητές

προκειμένου να ανταποκριθούν στο κόστος σπουδών τους, καθώς και της εντατικοποίησης των προγραμμάτων. Στη συνέχεια τα ιδιωτικά πανεπιστήμια που η ΝΔ «έταζε» ότι θα βελτιώσουν την τριτοβάθμια εκπαίδευση στη χώρα μας, με σκοπό να κερδίσει τη λαϊκή ψήφο όταν ψήφιζε τον σχετικό νόμο τον Μάρτιο του 2024, μεταφράστηκαν φέτος σε «ανωτατοποιημένα» κολέγια, τα οποία βαφτίστηκαν πανεπιστήμια. Δημιουργήθηκε ένα παράλληλο δίκτυο εκπαίδευσης που ανάλογα του κόστους αποκτά κανείς πρόσβαση σε υψηλότερης ή χαμηλότερης προοπτικής τίτλους σπουδών, με περισσότερες ή λιγότερες προσβάσεις σε καλές δουλειές. Επίσης άνοιξαν έναν νέο δρόμο καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, αγοράς τίλων σπουδών με ταξικά κριτήρια, αφού όποιος έχει την οικονομική δυνατότητα θα αγοράζει ένα καλό και ακριβό πτυχίο υψηλότερης εργασιακής προοπτικής, ενώ, όποιος δεν έχει, θα ωθείται, είτε σε πιο φθηνές και χαμηλότερης ποιότητας σπουδές, είτε στην ανειδίκευτη εργασία. Σκοπός είναι να οδηγηθεί εκεί και σημαντικό κομμάτι όσων φοιτούν σε δημόσια πανεπιστήμια. Έτσι πετυχαίνουν ταυτόχρονα τη μείωση του κόστους χρηματοδότησης των δημοσίων ΑΕΙ και την απόδοση στην καπιταλιστική κερδοφορία της εκπαίδευσης, τις επιπτώσεις όμως τις βιώνει η νεολαία.

Την ίδια στιγμή που για τα δημόσια πανεπιστήμια, τα οποία αντιμετωπίζουν σοβαρά ζητήματα και προκλήσεις (χαμηλή χρηματοδότησή, ελλείψεις σε υποδομές και παροχές στους σπουδαστές, ελλείψεις σε διδακτικό προσωπικό, κ.ά.), η «λύση» της κυβέρνησης είναι η εγκατάσταση καμερών, συστημάτων ασφαλείας και τουρνικέ. Η στόχευση είναι σαφής. Αφενός επιχειρεί να τρομοκρατήσει τους φοιτητές που με τις κινητοποιήσεις τους κατάφεραν τα προηγούμενα χρόνια να μπλοκάρουν την εφαρμογή πτυχών των επιχειρούμενων αναδιαρθρώσεων (βλ. εγκατάσταση πανεπιστημιακής αστυνομίας στις σχολές), κι αφετέρου να εξασφαλίσει την αποκοπή της κοινωνίας από την εσωτερική ζωή των σχολών, την αποξένωση των φοιτητών και την προώθηση του αφηγήματος του ατομικού δρόμου, της απομόνωσης και της ανέλιξης πάνω στη πλάτη του διπλανού μου.

Το δημόσιο πανεπιστήμιο γίνεται προνόμιο όλο και για λιγότερους, για όσους δηλαδή καταφέρουν να περάσουν από ΕΒΕ, πανελλήνιες, έχουν την υπομονή και την οικονομική δυνατότητα να αντέξουν να σπουδάζουν, ξέροντας ότι την επαύριον στην αγορά εργασίας η κατάσταση θα είναι 13ωρο και μισθοί πείνας. Τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών που διεκδικούν καλύτερη ζωή μέσα από την εκπαίδευση και την εργασία τους, που εργάζονται παράλληλα με τις σπουδές τους για να ενισχύσουν το καταληστευμένο οικογενειακό εισόδημα ωθούνται εκτός του δημοσίου πανεπιστημίου, και δε λαμβάνεται κανένα μέτρο για αυτούς, αντίθετα με τον βούρδουλα των διαγραφών και την πλήρη εντατικοποίηση των Προγραμμάτων Σπουδών από τις καθηγητικές κλίκες γίνεται αδύνατο να ολοκληρώσει κάποιος τις σπουδές στην ώρα του. Η νεολαία που σπουδάζει από το λαϊκό εισόδημα αναζητώντας ένα καλύτερο μέλλον, χτυπιέται κατ’ αυτόν τον τρόπο, με το πλέον ταξικό και αντιδραστικό οριζόντιο μέτρο που επιβάλλεται στην εκπαίδευση. Το δημόσιο πανεπιστήμιο μετατρέπεται όλο και περισσότερο σε έναν αποξενωμένο χώρο – εξεταστικό κέντρο, όπου οι φοιτητές θα πηγαίνουν μόνο για μάθημα – εργαστήριο – εξέταση και οι εργαζόμενοι για δουλειά. Γι’ αυτό λυσσάνε να βάλουν κάμερες ακόμα και μέσα στα αμφιθέατρα των σχολών, όταν τα ίδια αυτά αμφιθέατρα είναι παρατημένα εδώ και δεκαετίες. Καθώς προτεραιότητα για το κυβερνητικό στρατόπεδο αποτελεί το πανεπιστήμιο να μην φιλοξενεί εκδηλώσεις, να μην πραγματοποιούνται στο εσωτερικό του συνελεύσεις Φοιτητικών Συλλόγων και σωματείων, να πάψουν να αποτελούν χώρους μαζικών κινητοποιήσεων και διεκδικήσεων, μήτρα συλλογικών πρακτικών. Σ’ αυτή τη κατεύθυνση συμβάλει και η έμπρακτη κατάργηση του ασύλου με την καθημερινή παρουσία αστυνομικών δυνάμεων στα ιδρύματα. Έτσι προχωρούν και στους χώρους εργασίας τα τελευταία χρόνια, με μέτρα τρομοκράτησης των εργαζόμενων ώστε να περιορίσουν τις οργανωμένες αντιδράσεις τους και την επικοινωνία μεταξύ τους.

Η Νέα Δημοκρατία μαζί με όσους στηρίζουν τα αναδιαρθρωτικά της εγχειρήματα ανοίγουν μέτωπο με τους φοιτητές και τους εργαζομένους! Το επόμενο διάστημα λαός και νεολαία μέσα από την οργάνωση του αγώνα τους στους συλλογικούς τους φορείς θα μπλοκάρουν τα σχέδια για μαζικές διαγραφές και καταστολή των φοιτητών. Η περσινή μαζική συμμετοχή μαθητών και φοιτητών στις κινητοποιήσεις απέναντι στο νόμο για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια δείχνει ότι η νεολαία αγωνίζεται στη πράξη για ενιαία πρόσβαση στη δημόσια εκπαίδευση χωρίς αποκλεισμούς και «κόφτες», αγωνίζεται για ένα πραγματικά δωρεάν πανεπιστήμιο και για ένα πτυχίο που θα αποτελεί μοναδική προϋπόθεση για δουλειά με πλήρη εργασιακά δικαιώματα. Βασικό σημείο του αγώνα αποτελεί ο συντονισμός των Φοιτητικών Συλλόγων, που συμβάλλει καθοριστικά στην επιτυχία των κινητοποιήσεων και ενθαρρύνει τη μαζική συμμετοχή των φοιτητών στις δράσεις. Είναι αναγκαία η ενίσχυση μιας στιβαρής αντίρροπης κίνησης στα πλαίσια των συλλόγων που θα θέτει στο στόχαστρο τον πραγματικό αντίπαλο, τις επιδιώξεις του αστικού στρατοπέδου, του υπουργείου και της κυβέρνησης για τη νεολαία. Ο πανελλαδικός συντονισμός του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών σε συνέχεια του προηγούμενου διαστήματος συγκροτεί τη μέγιστη συσπείρωση των Φοιτητικών Συλλόγων ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης για την εκπαίδευση, το μοναδικό πραγματικό συντονισμό των συλλόγων. Σε αυτήν την κατεύθυνση οι φοιτητές το επόμενο διάστημα θα δώσουν δυναμική απάντηση απέναντι στα σχέδια της κυβέρνησης με μαζικές συνελεύσεις και διαδηλώσεις. Έχουμε το δίκιο με το μέρος μας, γι’ αυτό ψηφίζουν τα νομοσχέδια σαν τους κλέφτες μέσα στον Αύγουστο. Θα τους ανατρέψουμε, αυτούς και τους νόμους τους!

Δίνουμε δυναμικό παρόν στις συνελεύσεις και τις κινητοποιήσεις  το επόμενο διάστημα!

Αριστερή Συσπείρωση