Δέκα χρόνια μετά την ίδρυσή της, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ βρίσκεται παρούσα σε μια από τις δυσκολότερες εκλογικές μάχες. Η 7η Ιουλίου αποτελεί το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου. Το έκτρωμα της αριστερής διαχείρισης βαθιά αντιλαϊκών και βαθιά αντεργατικών και βαθιά ιμπεριαλιστικών πολιτικών οδεύει πιθανότατα προς το τέλος του. Ο αυθεντικός εκφραστής αυτών των πολιτικών βρίσκεται στην αναμονή της κυβερνητικής εξουσίας έχοντας προαναγγείλει ένα ακραίο αντι-κοινωνικό πρόγραμμα εμπνευσμένο από τη Θάτσερ και τον Πινοσέτ.

Νέα και Νέε,

Εργαζόμενη και Εργαζόμενε,

Στις εκλογές στις 7 Ιούλη, τα βάσανά σου ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΝ. Με την «ανάπτυξη» του Μητσοτάκη ή με τα «επιδόματα» του Τσίπρα το μέλλον θα είναι καλύτερο….

Ή μήπως τα Προγράμματά τους δε λένε ακριβώς αυτό? Νέες φορολογίες για φτωχούς και «πλούσιους» των 1.000€, ελαστικά ωράρια και τρέξιμο από δουλειά σε δουλειά για να βγούνε τα έξοδα της ημέρα, «κούρεμα» κοινωνικών παροχών, αύξηση κόστους σε υπηρεσίες υγείας και παιδείας. Και φυσικά «αύξηση» του «ελεύθερου χρόνου» και της «κοινωνικοποίησης» στις ουρές του ΟΑΕΔ, στις στάσεις του λεωφορείου που δεν έρχεται και στα ταμεία για τις κάρτες ανεργίας.

1. Το αποτέλεσμα των Ευροεκλογών αποτύπωσε την αναμενόμενη αύξηση της δυναμικής ακροδεξιάς και σε εγχώριο επίπεδο αλλά συνολικά στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ενδεικτικά τα αποτελέσματα σε Γαλλία-πρωτιά της Λεπέν, σε Ιταλία-πρωτιά Σαλβίνι, σε Αυστρία με το 17,5% του FPO κ.α που αποτυπώνουν την στροφή των επιμέρους αστικών τάξεων σε ένα πιο σκληρό εθνικό σχέδιο ενίσχυσης της θέσης τους στον ανταγωνισμό εντός Ε.Ε και διεθνώς και επίθεσης στους λαούς και την εργατική τάξη.

Ομιλία του σ. Σαμοθρακίτη Παναγιώτη, επικεφαλής του ψηφοδελτίου της Ανυπότακτης Πετρούπολης στην κεντρική προεκλογική συγκέντρωση της κίνησης για τις εκλογές της 26ης Μάη 2019.